Uprząż szorowa szyta jest w kilku rozmiarach odpowiadających gabarytom typów koni i kuców tj.full,standard,cob, pony. Dzięki sprzączkom wszytym na każdej jej części posiada możliwość regulacji . Można ją zatem dopasować do indywidualnych gabarytów każdego konia lub kuca.
W zależności od rodzaju pracy zaprzęgowej wykonywanej przez konia popularnych jest kilka typów uprzęży szorowej:
Uprząż szorowa wyjazdowa parokonna. |
Uprząż szorowa maratonowa ma napierśnik szeroki ,prosty lub profilowany anatomicznie tak aby nie uciskał tchawicy konia, często dopina się pod niego miękki podkład.Może być wykonana ze skóry lub specjalnego syntetycznego tworzywa ,które jest łatwe do umycia i nie wymaga takiej starannej konserwacji jak skóra. Solidnie wykonana uprząż maratonowa przeznaczona jest do dynamicznej jazdy terenowej w jeździe sportowej.
Uprząż szorowa robocza powinna byś mocna ,wykonana z grubej skóry z szerokim napierśnikiem bez zbędnych zdobień. Składa się z tych samych elementów co wyjazdowa jednak są one prostsze i łatwe w dopasowywaniu. Służy ona głównie do prac gospodarskich i nadaje się do jazdy bryczką.
Półszorek |
Szleja jest najuboższą wersją uprzęży szorowej. Składa się tylko z napierśnika ,nakarcznika i postronków. Zszyta ze skóry lub upleciona ze sznura sizalowego jak robiono na Huculszczyźnie.
Części uprzęży:
Napierśnik obejmuje pierś konia i jest elementem umożliwiającym koniowi ciągnięcie. Napierśnik podczas ciągnięcia dużego ciężaru wywiera silny nacisk na pierś konia ograniczając swobodę ruchów łopatek konia ,zatem nie nadaje się do ciężkiej pracy. Do ciągnięcia większych ciężarów odpowiednia jest uprząż chomątowa.
Nakarcznik zapewnia prawidłowe ułożenie napierśnika.
Naszelnik przypinany do dyszla i w zaprzęgu parokonnym powoduje skręt pojazdu i pełni rolę hamulca.
Pasy pociągowe służą do ciągnięcia pojazdu .Stanowią jakby przedłużenie napierśnika.Zaopatrzone są w pętle zakładane na orczyk lub szekle-szybkozłączkę umożliwiającą szybkie odpięcie.
Nagrzbietnik, siodełko i podbrzusznik ten zestaw obejmuje kłodę konia i ma na celu stabilizowanie napierśnika. Na siodełku umocowane są pierścienie tak zwane klucze lejcowe do podtrzymywania lejc. Dodatkowo może być umocowany między nimi dodatkowy pierścień z hakiem na dodatkowy lejc używany w zaprzęgu czterokonnym lub większym tudzież do zapinania czeka.
Podogonie to pętla na ogon przypinana do nagrzbietnika będąca elementem dodatkowo stabilizującym uprząż.
Natylnik obejmuje zad konia i wraz z naszelnikiem pełni rolę hamulca. Dzięki niemu pojazd nie najeżdża na konia.
Lejce długie pasy przypinane do kiełzna umożliwiające kierowanie zaprzęgiem.
Ogłowie zaprzęgowe .W ogłowiu zaprzęgowym nachrapnik przypięty jest do pasków policzkowych co zapobiega przesuwaniu się ich podczas działania lejców na kiełzno. Naczółek mocują do ogłowia charakterystyczne owalne rozetki ozdobne. Okulary zaprzęgowe w górnej części zabezpieczone są trokami. Troki utrzymują nieruchomo okulary we właściwej odległości od oczu konia aby okulary nie uderzały o nie i udostępniały odpowiednie pole widzenia.
Uździenica to proste ogłowie bez okularów ,które może także pełnić funkcje kantara. Do uździenicy dopina się kiełzno za pomocą werblików przewlekając je przez pierścienie w uździenicy .
Szekla. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz