Drugi już raz w Stadzie Książ odbędzie się Międzynarodowy Konkurs Powożenia Tradycyjnego
http://www.tradition.com.pl/o-konkursie-karty-zgloszen/
wtorek, 8 lipca 2014
czwartek, 27 marca 2014
Małe konie zaprzęgowe w typie dużego krępego kuca.
FIORDING w swojej ojczyźnie Norwegii zwie się Fjordhest. Rasa pochodzi z północno-zachodniej Norwegi, która jest krainą fiordów (morskie zatoki o stromych i bardzo wysokich zboczach). Fiording jest rasą szczególną pod wieloma względami. Uważana jest za najstarszą czystą rasę koni na świecie. Wykopaliska archeologiczne wykazały, że koń fiordzki hodowany był już 2000 lat p.n.e. Rasa ukształtowała się na podłożu pierwotnego, prymitywnego kuca skandynawskiego, udoskonalona prawdopodobnie końmi pochodzącymi z wymiany handlowej z innymi krajami skandynawskimi. Fiordingi były bojowymi wierzchowcami Wikingów. Dla Norwegów były siłą pociągową i juczną nie do przecenienia. Rasa tych przyjacielskich koni jest w Norwegii prawnie uznana jako dziedzictwo narodowe i hodowana z wielkim pietyzmem.
Hodowla prowadzona przez wieki w czystości rasy doprowadziła do ukształtowania niezawodnie dziedziczącego się typu niskiego i niezwykle silnego konia bułanej maści z pręgą grzbietową. Maść jest wyłącznie bułana bez odmian jednak rozróżnia się kilka jej odcieni http://www.bluebirdlane.com/the-colours-of-the-norwegian-fjordhorse.html
Mierzące od 135cm do 150cm fiordingi odznaczają się dużą objętością klatki piersiowej, krótką, grubą szyją, długim tułowiem i krótkimi mocnymi kończynami .Wyróżniają się dużą siłą uciągu w stosunku do masy ciała. Fiordingi popularne są w całej Europie a także w USA. Słyną z idealnego charakteru i temperamentu dlatego są świetnymi "końmi pierwszego kontaktu" . Jeszcze jedną cechą szczególną jest ich długowieczność ale wiąże się to z długim okresem wzrostu i późnym dojrzewaniem. Młody fiording rośnie i rozwija się do piątego a nawet szóstego roku życia. W Norwegii ogiery poddaje się próbie dzielności po ukończeniu 4,5 lat pod warunkiem dostatecznego rozwoju. Są to konie odporne na zimno i dobrze wykorzystują paszę objętościową .Grzywa fiordingów ma grube włosie i rośnie długa jednak często strzyże się ją w charakterystyczny tradycyjny sposób ,gdzie środkowy pas czarnego włosia wystaje o ok, 1cm nad bocznymi białymi.
Mimo wielu talentów jakie ujawniają fiordingi jako wierzchowce przede wszystkim wysoko cenione są jako konie zaprzęgowe. W zaprzęgu wykazują siłę i zwinność a stabilna psychika jest dodatkowym atutem.
HIGHLAND wyhodowany w Szkocji krępy, masywny, duży kuc mierzy do 147cm wzrostu. Rasa wykazuje spore podobieństwo do fiordingów ponieważ pochodzi od koni skandynawskich przybyłych wraz z Wikingami a także ciężkich koni francuskich podarowanych w 1530r. Jerzemu V Szkockiemu przez króla Ludwika XII. Umaszczenie najczęściej bułane, gniade,myszate lub siwe. Koń ten świetnie radzi sobie jako pociągowy w trudnym górzystym, kamienistym terenie ale również znakomicie sprawdza się w lekkim zaprzęgu.
WIATKA (вятская лошадь) Rosyjska rasa hodowana na zachód od Uralu, nazwa jej pochodzi od rzeki Wiatka. Stara rasa wywodząca się od tarpanów. Za cara Aleksego(1645-1676) i Piotra Wielkiego(1680-1721) pogłowie koni wiackich doskonalono mierzynami nadbałtyckimi, w ten sposób wyhodowano niewielkiego, silnego, niezmordowanego a przy tym dość szybkiego konia pocztowego do trojek rosyjskich. Właśnie Wiatka był doskonałym koniem zaprzęgowym sławnych rosyjskich trojek.
Wiatka cenione są szczególnie za wytrzymałość i niewielkie wymagania bytowe. Mierzą do 140cm w kłębie, rasa jest w typie prymitywnego pogrubionego konia. Jest krępy ma twarde małe kopyta i suche kończyny. Umaszczenie najczęściej spotykane myszate z pręgą, bułane i gniade.
HAFLINGER to rasa urodziwych kasztanków wyhodowana w południowych Alpach przy użyciu miejscowych koni roboczych ,głównie norikerów i koni orientalnych pozyskanych podczas najazdów tureckich. Nazwa rasy pochodzi od wioski Hafling. Haflinger mierzy 135-145cm w kłębie. Maść jest zawsze kasztanowata z białą grzywą, często występują białe odmiany na głowie.Haflinger ma bardzo urodziwą małą głowę o dużych oczach. jest masywnym kucem o silnych nogach. Ma łagodne usposobienie i jest bardzo dzielny w pracy. Jest to rasa zaprzęgowa doskonale radząca sobie w terenie górzystym, szeroko używana w gospodarstwie ,do pracy w lesie, służyły także w wojsku jako konie taborowe. Obecnie są bardzo popularne jako konie zaprzęgowe także w sporcie zaprzęgowym w Austrii, Szwajcarii, Niemczech jak i w innych krajach Europy Zachodniej. Obecnie hoduje się także linie haflingerów z większym dolewem krwi arabskiej (El Bedavi) specjalnie do sportu jeździeckiego. Konie z linii wierzchowych są wyrźnie delikatniejszej budowy i mają większy temperament.
AVELIGNESE często utożsamiany z haflingerem jest jego bliskim kuzynem. Hodowany jest w Tyrolu włoskim w całej alpejskiej okolicy północnych i środkowych Włoch. Również wyłącznie kasztanowatej maści różni się od haflingera mocniejszą budową, większą muskulaturą i większymi kopytami. Avelignese to dzielne i urodziwe konie zaprzęgowe.
Hodowla prowadzona przez wieki w czystości rasy doprowadziła do ukształtowania niezawodnie dziedziczącego się typu niskiego i niezwykle silnego konia bułanej maści z pręgą grzbietową. Maść jest wyłącznie bułana bez odmian jednak rozróżnia się kilka jej odcieni http://www.bluebirdlane.com/the-colours-of-the-norwegian-fjordhorse.html
Mierzące od 135cm do 150cm fiordingi odznaczają się dużą objętością klatki piersiowej, krótką, grubą szyją, długim tułowiem i krótkimi mocnymi kończynami .Wyróżniają się dużą siłą uciągu w stosunku do masy ciała. Fiordingi popularne są w całej Europie a także w USA. Słyną z idealnego charakteru i temperamentu dlatego są świetnymi "końmi pierwszego kontaktu" . Jeszcze jedną cechą szczególną jest ich długowieczność ale wiąże się to z długim okresem wzrostu i późnym dojrzewaniem. Młody fiording rośnie i rozwija się do piątego a nawet szóstego roku życia. W Norwegii ogiery poddaje się próbie dzielności po ukończeniu 4,5 lat pod warunkiem dostatecznego rozwoju. Są to konie odporne na zimno i dobrze wykorzystują paszę objętościową .Grzywa fiordingów ma grube włosie i rośnie długa jednak często strzyże się ją w charakterystyczny tradycyjny sposób ,gdzie środkowy pas czarnego włosia wystaje o ok, 1cm nad bocznymi białymi.
Mimo wielu talentów jakie ujawniają fiordingi jako wierzchowce przede wszystkim wysoko cenione są jako konie zaprzęgowe. W zaprzęgu wykazują siłę i zwinność a stabilna psychika jest dodatkowym atutem.
 |
| Ogier fjording jasno-bułanej maści. |
 |
| Ogier fiording w tradycyjnej uprzęży norweskiej. |
HIGHLAND wyhodowany w Szkocji krępy, masywny, duży kuc mierzy do 147cm wzrostu. Rasa wykazuje spore podobieństwo do fiordingów ponieważ pochodzi od koni skandynawskich przybyłych wraz z Wikingami a także ciężkich koni francuskich podarowanych w 1530r. Jerzemu V Szkockiemu przez króla Ludwika XII. Umaszczenie najczęściej bułane, gniade,myszate lub siwe. Koń ten świetnie radzi sobie jako pociągowy w trudnym górzystym, kamienistym terenie ale również znakomicie sprawdza się w lekkim zaprzęgu.
 | |
| Highland |
 | |
| Highland |
Wiatka cenione są szczególnie za wytrzymałość i niewielkie wymagania bytowe. Mierzą do 140cm w kłębie, rasa jest w typie prymitywnego pogrubionego konia. Jest krępy ma twarde małe kopyta i suche kończyny. Umaszczenie najczęściej spotykane myszate z pręgą, bułane i gniade.
 | |
| Wiatka |
 | |
| Wiacka trojka |
HAFLINGER to rasa urodziwych kasztanków wyhodowana w południowych Alpach przy użyciu miejscowych koni roboczych ,głównie norikerów i koni orientalnych pozyskanych podczas najazdów tureckich. Nazwa rasy pochodzi od wioski Hafling. Haflinger mierzy 135-145cm w kłębie. Maść jest zawsze kasztanowata z białą grzywą, często występują białe odmiany na głowie.Haflinger ma bardzo urodziwą małą głowę o dużych oczach. jest masywnym kucem o silnych nogach. Ma łagodne usposobienie i jest bardzo dzielny w pracy. Jest to rasa zaprzęgowa doskonale radząca sobie w terenie górzystym, szeroko używana w gospodarstwie ,do pracy w lesie, służyły także w wojsku jako konie taborowe. Obecnie są bardzo popularne jako konie zaprzęgowe także w sporcie zaprzęgowym w Austrii, Szwajcarii, Niemczech jak i w innych krajach Europy Zachodniej. Obecnie hoduje się także linie haflingerów z większym dolewem krwi arabskiej (El Bedavi) specjalnie do sportu jeździeckiego. Konie z linii wierzchowych są wyrźnie delikatniejszej budowy i mają większy temperament.
 | ||
| Haflinger |
AVELIGNESE często utożsamiany z haflingerem jest jego bliskim kuzynem. Hodowany jest w Tyrolu włoskim w całej alpejskiej okolicy północnych i środkowych Włoch. Również wyłącznie kasztanowatej maści różni się od haflingera mocniejszą budową, większą muskulaturą i większymi kopytami. Avelignese to dzielne i urodziwe konie zaprzęgowe.
 | |
| Avelignese |
 | |
| Avelignese |
niedziela, 16 lutego 2014
Cob - krępy koń półkrwi
W języku angielskim Cob nazywano onegdaj silnego konia mieszańca. Cob jest typem silnego, krępego i energicznego konia zaprzęgowego półkrwi. Posiada przodków zarówno zimnokrwistych jak i pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej. Są to konie urodziwe i eleganckie przeważnie o wzroście 145~153 cm. Dobrze spisują się jako konie gospodarskie jak i do eleganckich powozów i pod wierzch.
Kolebką hodowli jest północna kraina Francji -Normandia i Królestwo Brytyjskie.
COB NORMANDZKI- Tradycja hodowli normandzkich koni typu cob sięga czasów Wilhelma Zdobywcy, który używał ich w swoim wojsku. Są to konie silne o masywnej budowie, 150-160 cm wzrostu. Głowa jest duża i garbonosa jak u koni zimnokrwistych. We Francji hodowlą tą zajmują się stadniny Le Pin i Saint Lo.
COB ANGIELSKI I IRLANDZKI. Do tego typu zalicza się mieszańce hunterów z rasami kuców lub koni hackney. Nie stanowia odrębnej rasy tylko krzyżówki.
COB WALIJSKI wytworzony z krzyżówek klaczy kuców walijskich z ogierami hiszpańskimi, Norfolk Roadster i orjentalnymi. Wpisuje się je jako rasę do księgi stadnej kuców walijskich w sekcji D. Wzrost od 137 do152 cm. Są to konie wyjątkowo urodziwe. Mają piękną głowę, ładnie wygiętą szyję, długą jedwabistą grzywę, niewielkie szczotki pęcinowe i okrągły, charakterystycznie wystający w górę zad. Chody mają bardzo eleganckie, szczególnie kłus jest imponujący i wydatny. Dobrze spisywały się niegdyś jako konie gospodarskie i transportowe a także jako idealne konie do eleganckich zaprzęgów szczególnie powożonych przez damy.
TINKER COB to srokatej maści ,krępy z obfitymi szczotkami pęcinowymi i gęstą, często bardzo długą grzywą mały koń. Wzrost w kłębie od 135 do około 150cm. Tinker pochodzi z Irlandii i Anglii Północnej a ukształtował się jako swoista rasa z pogłowia koni, które ze względu na srokate umaszczenie nie uznawane były w standardach innych ras i odrzucane z hodowli. Takie pstrokate odrzutki kupowała uboga ludność prowadząca wędrowny tryb życia zwana tinkers -druciarze. Zajmowali się oni handlem obwoźnym prowadząc styl życia koczowniczy podobnie jak europejscy Romowie. Choć nie byli oni etnicznie spokrewnieni z Romami to często nazywa się ich do dziś podobnie jak Romów cyganami czyli ang. Gypsy. Można więc spotkać się z nazwą potoczną koni Tinker taką jak Gypsy wanner.
Tinkery to charakterystyczna rasa srokatych włochaczy znanych ze spokojnego usposobienia, małego temperamentu i pracowitości. Kłoda ich jest przeważnie beczkowata i mają muskularną budowę.
Kolebką hodowli jest północna kraina Francji -Normandia i Królestwo Brytyjskie.
COB NORMANDZKI- Tradycja hodowli normandzkich koni typu cob sięga czasów Wilhelma Zdobywcy, który używał ich w swoim wojsku. Są to konie silne o masywnej budowie, 150-160 cm wzrostu. Głowa jest duża i garbonosa jak u koni zimnokrwistych. We Francji hodowlą tą zajmują się stadniny Le Pin i Saint Lo.
 | |
| Cob Normandzki |
COB ANGIELSKI I IRLANDZKI. Do tego typu zalicza się mieszańce hunterów z rasami kuców lub koni hackney. Nie stanowia odrębnej rasy tylko krzyżówki.
COB WALIJSKI wytworzony z krzyżówek klaczy kuców walijskich z ogierami hiszpańskimi, Norfolk Roadster i orjentalnymi. Wpisuje się je jako rasę do księgi stadnej kuców walijskich w sekcji D. Wzrost od 137 do152 cm. Są to konie wyjątkowo urodziwe. Mają piękną głowę, ładnie wygiętą szyję, długą jedwabistą grzywę, niewielkie szczotki pęcinowe i okrągły, charakterystycznie wystający w górę zad. Chody mają bardzo eleganckie, szczególnie kłus jest imponujący i wydatny. Dobrze spisywały się niegdyś jako konie gospodarskie i transportowe a także jako idealne konie do eleganckich zaprzęgów szczególnie powożonych przez damy.
 | |
| Cob Walijski D |
 | |
| Cob Walijski D |
Tinkery to charakterystyczna rasa srokatych włochaczy znanych ze spokojnego usposobienia, małego temperamentu i pracowitości. Kłoda ich jest przeważnie beczkowata i mają muskularną budowę.
 | |
| Tinker Cob |
Subskrybuj:
Posty (Atom)